Osteochondroza (choroba zwyrodnieniowa) w kręgosłupie lędźwiowym lub dolnej części pleców wynika z inwolucyjnych zmian w dyskach, co prowadzi do bólu dolnej części pleców.
Tarcze międzykręgowe są twarde, włókniste struktury, które działają jako więzadła między kręgami, pochłaniają uderzenia i zapewniają wchłanianie wstrząsu kręgosłupa. Dysk są sprężyste, ale wystarczająco silne, aby ułatwić ruchy, takie jak pochylenie ciała, do przodu, do tyłu lub po bokach.
Pomimo nazwy osteochondroza z czasem nie jest uważana za prawdziwą chorobę i objawy, z reguły. Dyski, a także wszystkie struktury ciała, degradują i degeneracja dysku rozwijają się u wszystkich ludzi, w ramach procesu inwolucyjnego.
Charakterystyczną cechą osteochondrozy jest stopniowy spadek objawów, gdy kręgosłup zaczyna stabilizować. Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego koncentruje się na minimalizacji bólu, stabilizowaniu kręgosłupa i poprawie lub utrzymaniu ruchliwości.
Objawy

Większość przypadków manifestacji osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego ma mieć niewielki, stały ból pleców, który od czasu do czasu nasila się przez kilka dni lub dłużej.
Objawy mogą się różnić, ale najbardziej charakterystyczne obejmują:
- Umiarkowany, stały ból dolnej części pleców. Ból uszkodzony dysku jest najczęstszym objawem zwyrodnienia dysku. Ból może rozprzestrzeniać się na pośladki, pachwinę i górne uda. Ten ból jest zwykle odczuwany jako głupi, a intensywność może się różnić od światła do ciężkiego.
- Okresowe ostre epizody bólu. Ból pleców można nasilić przez kilka dni lub tygodni, a następnie powrócić do bardziej umiarkowanego poziomu. Wybuchy bólu występują jako zwyrodnienie i ustępuj, ponieważ kręgosłup stopniowo stabilizuje. Wybuchy bólu mogą wystąpić nagle, a objawy bólu często prowadzą do zmniejszenia mobilności.
- Lokalna bolesność. Dolna część tyłu otaczającej zdegenerowana dysku może być wrażliwa na dotyk. Lokalny ból jest spowodowany zapaleniem i napięciem mięśni w obszarze dysku uszkodzonego przez zwyrodnienie.
- Ból nogi. Objawy neurologiczne, w tym drętwienie, osłabienie lub ostre, strzelanie do bólu w pośladkach, biodrach i / lub tyłu nogi, można odczuwać, jeśli wysokość dysku jest znacznie zmniejszona, a powstają warunki kompresji korzenia nerwowego. Ból nóg z osteochondrozą kręgosłupa lędźwiowego zwykle nie spada poniżej kolana.
- Poczucie nagłej osłabienia lub niestabilności może wystąpić przy znacznym osłabieniu dysku, a pacjent stwarza, że dolna część pleców nie w pełni wykonuje jego funkcje.
Ponadto ból może nasilać lub zmniejszać się podczas wykonywania niektórych ruchów lub niektórych pozycji, takich jak:
- Ból w siedzeniu. Siedzenie w długich okresach często powoduje zwiększony ból i sztywność dolnej części pleców i zmniejsza się po powstaniu lub zmianie pozycji.
- Wzmocnienie bólu za pomocą przechylenia lub obrotu. Skręcenie kręgosłupa i pochylenia do przodu, tyłu lub boku może powodować intensywny, ból uszkodzonego dysku.
- Zmniejszenie bólu podczas chodzenia lub zmiany pozycji. Gdy kręgosłup zmienia pozycję, nacisk na dyski zmniejsza się lub jest redystrybuowany z dysków na mięśnie i stawy. Częste pozycje, naprzemienne stojące i siedzące, a także krótkie spacery mogą pomóc zmniejszyć sztywność i zminimalizować ból.
Zwyrodnienie dysku nie powinno powodować objawów dysfunkcji / pęcherza jelitowego, gorączki z bólem pleców, niewytłumaczalną i szybką utratą masy ciała lub intensywnego bólu brzucha. Objawy te wskazują na poważniejsze warunki i często wymagają operacyjnych metod leczenia.
Powiązane objawy
W przypadku osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego, oprócz bólu dolnej części pleców, mogą wystąpić inne objawy związane z zwyrodnieniem dysku. Na przykład:
- Białka zawarte wewnątrz dysku mogą powodować znaczne zapalenie, jeśli mają kontakt z otaczającymi strukturami kręgosłupa, a zapalenie to może prowadzić do skurczów mięśni dolnej części pleców, a także bólu promieniowego, z promieniowaniem w biodrach i na tylnej powierzchni kończyn dolnych (również nazywanych ishias).
- Degeneracja dysku lędźwiowego może przyczynić się do rozwoju zwężenia lędźwiowego i / lub choroby zwyrodnieniowej stawów lędźwiowych, a także innych warunków w dolnej części pleców.
- Zarazowany dysk może również prowadzić do pojawienia się przepukliny krążka międzykręgowego lędźwiowego. Objawy neurologiczne z przepukliną dysku mogą być ostre i intensywne.
- Objawy spowodowane degeneracją dysku w kręgosłupie lędźwiowym mogą się znacznie różnić w zależności od tego, jak szybko lub całkowicie dysk ulega zwyrodnieniu i jak wpływa na otaczające struktury kręgosłupa.
- Ból osteochondrozy jest zwykle spowodowany deformacją mięśni, które wspierają kręgosłup i stan zapalny wokół bliskich struktur.
Przyczyny osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego
Osteochondroza występuje z powodu zużycia wieku i zaburzeń struktury dysku, a proces degeneracji może przyspieszyć z powodu uszkodzenia, ogólnego stanu, zdrowia i stylu życia oraz, być może genetycznego predyspozycji do rozwoju procesów patologicznych w układzie mięśniowo -szkieletowym.

Osteochondroza rzadko zaczyna się od poważnego urazu, takiego jak wypadek samochodowy. Bardziej prawdopodobne jest, że inicjacja procesów zwyrodnieniowych wiąże się z uszkodzeniem dysku o niskiej energii.
Ból prawy związany z osteochondrozą lędźwiową jest zwykle generowany przez jeden lub więcej procesów patologicznych:
- Zapalenie, białka z dysku są podrażnione otaczającymi nerwami - zarówno małe nerwy w samym dysku, jak i potencjalnie duże nerwy, które idą na stopy (nerw kulszowy).
- Nieprawidłowa niestabilność mikro, gdy zewnętrzne pierścienie dysku, nazywane pierścieniem włóknistym, zużywają się i nie mogą skutecznie wchłaniać wektorów mocy na kręgosłupie, co prowadzi do ruchów wzdłuż segmentu kręgosłupa.
- Przez długi czas ból w osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego ostatecznie maleje i nie pogarsza się. Ta ulga w bólu występuje, ponieważ dysk całkowicie uszkodzony przez zwyrodnienie nie ma już żadnych białek zapalnych (które mogą powodować ból), a dysk do spania przechodzi w stabilną pozycję, eliminując mikro-ruchy powodujące ból.
Czynniki ryzyka
Czynniki stylu życia, które wpływają na ogólny stan zdrowia, mogą wpływać na dyski międzykręgowe. Czynniki ryzyka choroby zwyrodnieniowej dysku (osteochondroza) obejmują:
- Historia rodziny bólu pleców lub zaburzeń szkieletu i mięśni
- Nadmierne obciążenie na dole pleców, ze względu na uprawianie sportu lub charakter pracy
- Długie obciążenia statyczne na dyskach z powodu przedłużonych siedzeń i / lub słabej postawy
- Brak dysków wspiera z powodu słabych mięśni pleców
- Otyłość
- Palenie lub jakakolwiek forma spożycia nikotyny
Zwyrodnienie dysku jest częścią starzenia się ciała, ale nie wszyscy ludzie rozwijają ból lub jakiekolwiek specjalne objawy. Objawy występują zwykle w przypadku niestabilności, napięcia mięśni i być może podrażnienie korzenia nerwowego.
Diagnostyka
- Historia choroby obejmuje szczegółowe badanie objawów u pacjenta, ich intensywność i związek bólu z obciążeniami lub położeniem ciała. Potrzebne są również informacje o regularnej aktywności fizycznej, nawykach snu i urazach z przeszłości.
- Badanie fizykalne jest konieczne do zbadania zakresu ruchów i stanu gorsetu mięśniowego. Określona jest również obecność bolesnych obszarów dotykowych lub nieprawidłowości fizycznych. Ponadto przeprowadzane są testy neurologiczne w celu ustalenia deficytu neurologicznego.
- Powyższe metody diagnostyczne są zwykle wystarczające do diagnozy osteochondrozy, ale dokładna diagnoza wymaga zastosowania metod wizualizacji.
- Ct
- Radiografia
- MSCT
- POKLEPAĆ
- MRI - Ta metoda diagnostyczna pozwala wyjaśnić stopień degeneracji, obecność złamań, przepukliny dysków zwężenia. Często konieczne jest badanie MRI w przygotowaniu do leczenia chirurgicznego w celu dokładnego określenia lokalizacji zdegenerowanego dysku i zaplanowania operacji.

Badania wykazały, że wyniki MRI z umiarkowanym lub znaczącym degeneracją dysków występują podczas skanowania pacjentów, zarówno z silnym bólem, jak i minimalnym lub brakiem bólu. Ponadto na MRI może nie pojawić się wiele bolesnych warunków. Z tego powodu diagnozy nie można postawić wyłącznie na podstawie wyników wizualizacji, a weryfikacja diagnozy jest możliwa tylko na podstawie całości wszystkich metod badania klinicznego i instrumentalnego.
Leczenie
Początkowe metody leczenia osteochondrozy objawów kręgosłupa lędźwiowego i bólu zwykle obejmują następujące kombinacje:
- Nadmiernie kompleksowe środki przeciwbólowe Mogą zmniejszyć stan zapalny, co przyczynia się do dyskomfortu, sztywności i podrażnienia korzeni nerwowych.
- Odpolowanie do recepty. W silnym bólu można przepisać przeciągi mięśni lub środki przeciwkroczelne. Leki te są zwykle stosowane w leczeniu intensywnego, ostrego bólu, który ma trwać dłużej niż kilka dni lub tygodni. Leki te mogą powodować uzależnienie i powodować poważne skutki uboczne, dlatego należy je stosować ostrożnie.
- Ciepło i lód. Zastosowanie ciepła w dolnej części pleców poprawia krążenie krwi, co zmniejsza skurcze mięśni i napięcie oraz poprawia mobilność. Pakiety lodu mogą zmniejszyć stan zapalny i złagodzić umiarkowany ból. Przydatne jest użycie ciepła przed ćwiczeniami fizycznymi w celu rozluźnienia mięśni i użycia lodu po aktywności fizycznej w celu zminimalizowania stanu zapalnego.
- Terapia ręczna. Której manipulacja jest przeprowadzana przez specjalistę, jest popularną metodą kontroli bólu w bólu dolnej części pleców. Pracując lekarzy, terapeutów ręcznych, używają rąk, aby wpływać na różne obszary ciała w celu zmniejszenia napięcia w mięśniach i stawach. Stwierdzono, że manipulacje są skuteczną miarą tymczasowego zmniejszania bólu, aw niektórych przypadkach jest tak samo skuteczny jak terapia lek.
- Masaż. Ekspozycja metodami masażu może zmniejszyć napięcie i skurcze w mięśniach dolnej części pleców, zmniejszyć nacisk na kręgosłup i łagodzić ból. Ponadto masaż terapeutyczny może poprawić krążenie krwi, zapewniając dostarczanie składników odżywczych i tlenu w celu napięcia mięśni.
- Zstrzyknięcia zewnątrzoponowe sterydów. Wprowadzenie sterydów do przestrzeni otaczającej kręgosłup może zmniejszyć impulsy bólu, a także zapalenie. Wstrzyknięcie sterydów można zastosować w połączeniu z programem fizykoterapii w celu złagodzenia bólu podczas ćwiczeń fizycznych i rehabilitacji. Z reguły zniechęcenie do znieczulenia zewnątrzoponowego sterydów pozwala na zmniejszenie bólu o okres od kilku tygodni do jednego roku.
W wielu przypadkach, w przypadku skutecznego znieczulenia konieczne jest połączenie metod leczenia. Proces prób i błędów z reguły jest konieczny, aby wybrać leczenie, które okazuje się najbardziej skuteczne.
Długie leczenie nie jest zalecane i z reguły unieruchomienie jest możliwe z silnym bólem przez krótki czas, ponieważ brak aktywności fizycznej może prowadzić do osłabienia mięśni i normalnego wsparcia kręgosłupa.
Terapia ćwiczeń i modyfikacja aktywności

Aby utrzymać zdrową mobilność kręgosłupa, potrzebne są ćwiczenia fizyczne. Skuteczny program ćwiczeń dla kręgosłupa lędźwiowego powinien obejmować:
- Ćwiczenia do rozciągania mięśni dolnej części pleców, bioder i miednicy, a także mięśni harmezjania. Pieczęć tych mięśni zwiększa nacisk na kręgosłup lędźwiowy i przyczynia się do rozwoju bólu dolnej części pleców.
- Ćwiczenia energetyczne na mięśniach dolnej części pleców i brzucha pozwalają utrzymać dobrą postawę i lepiej jest utrzymać kręgosłup. Program ćwiczeń wzmacniających mięśnie może obejmować indywidualny program terapii ćwiczeń, dynamiczną stabilizację kręgosłupa lędźwiowego, TAI-ChI, Pilates lub innych.
- Ćwiczenia aerobowe o niskim poziomie obciążenia, które zwiększają częstotliwość skurczów serca, poprawiają krążenie krwi i zapewniają składniki odżywcze i tlen, który jest niezbędny do przywrócenia tkanek ciała. Na przykład może to być chodzenie, pływanie i aerobik z wodą.
Programy ćwiczeń fizycznych są zwykle dostosowywane w każdym przypadku, w zależności od ogólnego stanu zdrowia, nasilenia bólu i osobistych preferencji.
Ponadto niewielkie korekty codziennej aktywności (modyfikacja stylu życia) mogą skutecznie zmiękczyć ból. Na przykład ubieranie gorsetu podczas podnoszenia ciężarów lub unikanie skręcania podczas podnoszenia ciężarów może zapobiec zwiększonego bólu z powodu nadmiernych obciążeń na dyskach. Zastosowanie ergonomicznego krzesła i materaca ortopedycznego może również poprawić postawę i zmniejszyć obciążenie dysków.
Leczenie chirurgiczne
Chirurgiczne leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego jest konieczne w przypadkach, w których leczenie zachowawcze przez 6 miesięcy było nieefektywne. Leczenie chirurgiczne osteochondrozy jest zawsze selektywne, co oznacza, że sam pacjent decyduje, czy operacja powinna zostać uległa, czy nie.
Zaleca się uwzględnienie wszystkich czynników przed podjęciem decyzji o operacji osteochondrozy, w tym czasu trwania okresu powrotu do zdrowia, leczenia bólu podczas powrotu do zdrowia i rehabilitacji kręgosłupa.
Fuzje kręgów
Standardowe chirurgiczne leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego jest operacją fuzji, w której spędzane są razem dwa kręgi. Celem fuzji (spondylodeza) jest zmniejszenie bólu i wyeliminowanie niestabilności w segmencie motorycznym kręgosłupa.
Wszystkie operacje fuzji kręgosłupa są następujące:
- Uszkodzony dysk jest całkowicie usuwany z przestrzeni międzykręgowej (dezakoktomia).
- Stabilizacja przeprowadza się za pomocą przeszczepu kości i / lub narzędzi (implanty, płytki, pręty i / lub śruby).
- Następnie kręgi łączą się, tworząc solidną, nieruchomą strukturę. Walki odbywają się w ciągu kilku miesięcy po zabiegu, a nie podczas samej operacji.
Po operacji, nosząc gorset, przepisywane jest przyjmowanie środków przeciwbólowych. Ćwiczenia są bardzo ostrożnie połączone, biorąc pod uwagę indywidualne cechy pacjenta i stopień regeneracji tkanek. Całkowite powrót do zdrowia po fuzji może potrwać do roku, dopóki kręgi rosną razem.
Chirurgiczne zastąpienie sztucznego dysku
W ostatnich latach zastąpienie uszkodzonego dysku sztucznym implantem zostało opracowane jako alternatywa dla fuzji. Operacja wymiany dysku polega na całkowitym usunięciu dysku uszkodzonego przez degenerację (dyskoktomię), przywróceniu przestrzeni dysku na naturalną wysokość i implantację sztucznego dysku.
Procedura ta ma na celu utrzymanie ruchu w kręgosłupie podobnym do ruchów naturalnych, zmniejszając prawdopodobieństwo zwiększenia presji na sąsiednie segmenty kręgosłupa (dość powszechne powikłanie fuzji kręgosłupa).
Odzyskiwanie po operacji wymiany dysku trwa zwykle do 6 miesięcy.