Koksartroza: artroza stawu biodrowego

Ból i sztywność ruchu w przebiegu artrozy stawu biodrowego u starszej kobiety

Artroza stawu biodrowego lub koksartroza to przewlekły, powolny proces zwyrodnieniowy w stawie głowy kości udowej i panewce kości miednicy. W przypadku tej choroby dochodzi do deformacji tkanki kostnej i chrzęstnej, co w miarę postępu prowadzi do znacznego ograniczenia ruchów nogi i niepełnosprawności. W procesie tym biorą udział wszystkie elementy stawu: kości, pokrywające je torebki stawowe, chrząstki, więzadła, mięśnie. Objawy i leczenie artrozy stawu biodrowego (koksartrozy) różnią się w zależności od osoby, choroba występuje zwykle u osób w średnim i starszym wieku, chociaż zmiany takie mogą rozwinąć się po 20 latach.

Głównymi objawami artrozy stawu biodrowego (koksartrozy) są ból i sztywność ruchu. Najczęściej jego rozwój poprzedzają urazy, a także patologie stawów o charakterze zapalnym i niezapalnym. Koksartroza jest jedną z najczęstszych chorób zwyrodnieniowych, która wiąże się ze znacznym obciążeniem stawu biodrowego.

W swoim rozwoju choroba przechodzi przez kilka etapów. We wczesnych stadiach koksartrozę można leczyć zachowawczo, jednak w miarę postępu procesu skuteczne jest jedynie leczenie chirurgiczne. Dlatego nie należy zwlekać z wizytą u specjalisty i zapisać się na konsultację. W klinikach można poddać się badaniom i poddać leczeniu zachowawczemu.

Powoduje

Koksartroza stawu biodrowego może być pierwotna lub wtórna, to znaczy wynikać z jakiejkolwiek choroby układu mięśniowo-szkieletowego lub urazu. Rozważmy bardziej szczegółowo czynniki wpływające na rozwój lub prowadzące do koksartrozy stawu biodrowego.

  • Egzogenny- są to czynniki środowiskowe: duża aktywność fizyczna, następstwa poważnych urazów - złamania, zwichnięcia, naderwania więzadeł, niekorzystne warunki pracy związane z dźwiganiem ciężkich przedmiotów, długotrwałym siedzeniem.
  • Endogenny— są to przewlekłe choroby infekcyjno-zapalne i autoimmunologiczne: reumatoidalne, reaktywne, łuszczycowe zapalenie stawów. Jak również zaburzenia metaboliczne: dna moczanowa, cukrzyca.
  • Choroby wrodzone.Dysplazja (upośledzenie tworzenia stawów) i osteochondropatia (niedożywienie struktur stawowych z późniejszą martwicą, zniszczeniem kości) mogą również prowadzić do choroby zwyrodnieniowej stawów. Na przykład wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego, aseptyczna martwica głowy kości udowej - choroba Perthesa.
  • Genetyczne predyspozycjeczęsto powoduje koksartrozę stawów biodrowych. Obejmuje to mutację w genie prokolagenu typu II.
  • Starszy wiek.Częściej rozwój choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego wynika z nieuniknionych zmian związanych z wiekiem.
  • Podłoga. Uważa się, że choroba zwyrodnieniowa stawów występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn. Wynika to z wpływu żeńskich hormonów płciowych, estrogenów, na metabolizm minerałów i gęstość kości.
  • Nadmierna masa ciała.Istnieje bezpośredni związek pomiędzy nadmierną masą ciała a występowaniem artrozy. Im większa masa ciała, tym większe prawdopodobieństwo rozwoju artrozy stawu biodrowego, ponieważ nadmiar tkanki tłuszczowej zwiększa obciążenie stawów, a tkanka tłuszczowa wytwarza substancje prozapalne, które uszkadzają tkankę chrzęstną.
  • Sport zawodowymoże powodować rozwój choroby zwyrodnieniowej stawów na skutek nadmiernego obciążenia stawów i częstych urazów. Do potencjalnie niebezpiecznych sportów zalicza się podnoszenie ciężarów, spadochroniarstwo i akrobatyka.

Pod wpływem tych czynników w jamie stawowej stopniowo zachodzą zmiany na poziomie komórkowym: procesy rozkładu zaczynają przeważać nad procesami syntezy, zachodzą zmiany metabolizmu, zmniejsza się objętość płynu stawowego odżywiającego tkankę chrzęstną, a chrząstka staje się cieńsza. W rezultacie staw „wysycha" i zmniejsza się jego objętość. Wzdłuż krawędzi powierzchni stawowych kości pojawiają się narośla kostne - osteofity, które zmniejszają zakres ruchu w stawie, a tym samym zmniejszają jego obciążenie.

Objawy

Jak szybko rozwija się artroza stawu biodrowego (koksartroza)? Objawy nasilają się stopniowo i na pierwszych etapach osoba może nie zwracać na nie należytej uwagi i zapisywać je jako zmęczenie. Jest to niebezpieczne, gdyż to właśnie na początku procesu zwyrodnieniowego leczenie przynosi większy efekt.

Pierwszymi objawami klinicznymi koksartrozy są ból, ograniczony zakres ruchu spowodowany skurczem mięśni.

Ból może mieć różną intensywność i czas trwania. Na początku nieprzyjemne odczucia są łagodne i krótkotrwałe. Czynnikiem prowokującym ich pojawienie się jest długotrwałe chodzenie lub intensywna aktywność fizyczna.

Ograniczenie ruchomości stawów następuje z powodu silnego bólu. Chód pacjenta zmienia się: pośladki wystają do tyłu, ciało pochyla się do przodu podczas przenoszenia ciężaru na zranioną stronę, osoba utyka.

Możliwy jest również obrzęk w okolicy stawu, zwykle niewidoczny ze względu na warstwę mięśniowo-tłuszczową, trzeszczenie w stawach podczas ruchu, skrócenie czynnościowe kończyny dolnej.

Obecność pewnych objawów i ich nasilenie zależy od stadium choroby zwyrodnieniowej stawów. Wyróżnia się 4 etapy kliniczne i diagnostyczne choroby zwyrodnieniowej stawów, które zależą od stopnia uszkodzenia chrząstki stawowej:

  • Koksartroza I stopniacharakteryzuje się bezobjawowym lub okresowym bólem, który pojawia się dopiero po intensywnym wysiłku fizycznym, takim jak bieganie lub długie chodzenie. Ból zlokalizowany jest w okolicy stawu, rzadziej promieniuje na całe udo, a nawet kolano. Po odpoczynku zwykle znika. Na zdjęciu RTG stawu biodrowego nie widać zmian lub widoczne jest lekkie zwężenie szpary stawowej. MRI ujawnia oznaki niejednorodności tkanki chrzęstnej.
  • W przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów o 2 stopnieból staje się bardziej intensywny, pojawia się przy niewielkiej aktywności fizycznej, a czasami w spoczynku i może promieniować do okolicy uda i pachwiny. Kulawizna pojawia się po znacznym wysiłku fizycznym. Zmniejsza się zakres ruchu w stawie: odwiedzenie i rotacja biodra do wewnątrz są ograniczone. Zdjęcia rentgenowskie ujawniają wyraźne nierówne zwężenie szpary stawowej i izolowane osteofity – narośla tkanki kostnej – wzdłuż krawędzi jamy panewkowej. Badanie MRI w drugim stadium choroby zwyrodnieniowej stawów ujawnia widoczne nadżerki i pęknięcia chrząstki z jej przerzedzeniem o mniej niż połowę.
  • W przypadku koksartrozy trzeciego stopniaból staje się stały i często przeszkadza pacjentowi podczas snu. Chodzenie jest utrudnione, co zmusza pacjenta do przyjęcia wymuszonej pozycji ciała, opierając się na zdrowej nodze lub lasce. Zakres ruchu w stawie jest mocno ograniczony. Na radiogramach przestrzeń stawowa jest praktycznie nieobecna, a na powierzchniach kości utworzyły się liczne osteofity. MRI wykazuje zniszczenie ponad połowy objętości tkanki chrzęstnej. Trzeci etap można jednak nadal leczyć zachowawczo.
  • Artroza stawu biodrowego IV stopnia (coxartroza)charakteryzuje się znaczną utratą funkcji stawów. Boli cała noga: staw, pachwina, okolica pośladkowa, biodro, kolano, kostka. Rozwija się płaskostopie, noga ulega skróceniu, a jej mięśnie zanikają. Na radiogramie: liczne duże osteofity, szpara stawowa nieobecna lub zwężona do minimum. Stopień 4 nie podlega leczeniu zachowawczemu, wykonuje się endoprotezoplastykę stawu biodrowego. Operacja zmniejsza ból, poprawia funkcjonowanie nogi i jakość życia pacjenta.

Diagnostyka artroza stawu biodrowego

Podstawą rozpoznania artrozy stawu biodrowego jest wstępna konsultacja ze specjalistą. Lekarz wyjaśnia dolegliwości: gdzie zlokalizowany jest ból, kiedy i dlaczego pojawia się, dokąd dochodzi, co go osłabia, a co nasila, co jest jego przyczyną. Wymagane jest wówczas badanie wzrokowe, palpacyjne, ocena chodu oraz wykonywane są specjalne badania mające na celu wykrycie dysfunkcji stawu.

Rozpoznanie koksartrozy ustala się na podstawie objawów klinicznych i danych z dodatkowych badań instrumentalnych, z których głównym jest radiografia stawu. Nie ma charakterystycznych objawów laboratoryjnych pozwalających na rozpoznanie artrozy, jednak w diagnostyce różnicowej choroby zwyrodnieniowej stawów i zapalenia stawów może być konieczne kliniczne badanie krwi. Specjalista weźmie w tym przypadku pod uwagę poziom leukocytów, OB, białka C-reaktywnego i kwasu moczowego.

Spośród instrumentalnych metod diagnozowania artrozy stawów biodrowych na ogół wystarcza radiografia. Jest to przystępne badanie, które ujawnia zmiany charakterystyczne dla koksartrozy: zwężenie szpary stawowej, osteofity, nadżerki i owrzodzenia powierzchni chrząstki, cysty. Zdjęcia rentgenowskie pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów mogą również ujawnić zmiany wskazujące na uraz.

CT i MRI można stosować jako inne instrumentalne metody diagnostyczne. Tomografia komputerowa pozwala na bardziej szczegółowe badanie zmian patologicznych w strukturach kostnych, a rezonans magnetyczny daje możliwość oceny zaburzeń tkanek miękkich.

Z jakim lekarzem powinienem się skontaktować?

Ta patologia jest leczona przez ortopedów traumatologów. Jednak w zależności od charakteru i przebiegu choroby mogą być wymagane konsultacje z innymi specjalistami:

  • chirurg, aby wykluczyć patologię chirurgiczną wymagającą interwencji chirurgicznej;
  • fizjatra w celu wykluczenia gruźlicy kości;
  • onkolog w celu wykluczenia nowotworów złośliwych;
  • endokrynolog w przypadku współistniejących zaburzeń metabolicznych;
  • neurologa, jeżeli istnieje podejrzenie ucisku korzeni nerwów rdzeniowych przez przepuklinę międzykręgową odcinka lędźwiowo-krzyżowego.

Leczenie

Wybór metody leczenia zależy od stadium choroby. W leczeniu obustronnej artrozy stawu biodrowego 1. stopnia (koksartrozy) często wystarczy zmiana stylu życia i zwiększenie aktywności fizycznej. W etapie 2 stosuje się leczenie zachowawcze, które obejmuje leki i zabiegi fizjoterapeutyczne. Etap 3 jest trudniejszy do wyleczenia, ale nadal można uniknąć operacji, czego nie można powiedzieć o etapie 4. Celem leczenia zachowawczego jest poprawa jakości życia, a także zatrzymanie lub spowolnienie tempa rozwoju zmian zwyrodnieniowych stawu.

Farmakoterapia choroby zwyrodnieniowej obejmuje leki łagodzące objawy choroby. Są to niesteroidowe leki przeciwzapalne stosowane krótkoterminowo w celu łagodzenia bólu i stanu zapalnego. W celu złagodzenia silnego bólu i napięcia mięśni czasami stosuje się kortykosteroidy i leki zwiotczające mięśnie.

Terapia nielekowa obejmuje:

  • Zmniejszenie obciążenia stawu biodrowego.W zależności od sytuacji pacjentowi można zalecić zmniejszenie masy ciała, utworzenie dodatkowego podparcia i przeniesienie ciężaru ciała na laskę lub kule.
  • Ćwiczenie terapeutyczne.Odpowiednio dobrany zestaw ćwiczeń pozwala poprawić ruchomość stawów, zmniejszyć ból, a także zapobiec zanikowi mięśni.
  • Fizjoterapeutyczne metody leczenia.W przypadku choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego przepisywane są kursy: terapia magnetyczna, laseroterapia, terapia falą uderzeniową.
  • Terapia PRP.Metoda polega na wprowadzeniu do stawu własnego osocza krwi, co pomaga złagodzić ból, stany zapalne i usprawnić odbudowę uszkodzonej tkanki stawowej.
  • Kinesiotaping.Polega na nałożeniu na skórę specjalnych taśm samoprzylepnych, które odciążają staw.
  • Akupunktura.Metoda polegająca na wprowadzeniu sterylnych igieł w punkty biologicznie czynne. Skutecznie łagodzi ból i rozluźnia mięśnie wokół stawu.

Dla każdego pacjenta lekarze opracowują indywidualny tok leczenia, który może obejmować różne metody w zależności od nasilenia objawów, stadium choroby, wieku i stanu zdrowia. Zintegrowane podejście do leczenia gwarantuje wysoką skuteczność zabiegów i szybki powrót do zdrowia, sama farmakoterapia może nie dać oczekiwanego efektu.

Endoprotezję stawu biodrowego stosuje się w ciężkich przypadkach choroby, gdy nie można wyeliminować bólu, a ruchomość stawów jest znacznie ograniczona.

Konsekwencje

Zmiany patologiczne w stawie mogą prowadzić do:

  • Podwichnięcie i zwichnięcie stawu biodrowego. W tym przypadku ruchy nogi są znacznie ograniczone, pojawia się silny ból, hospitalizacja na oddziale urazowym, a czasami wymagana jest interwencja chirurgiczna.
  • Lokalne procesy zapalne: zapalenie kaletki i zapalenie ścięgna i pochwy.
  • Ucisk nerwu kulszowego przez duże osteofity, któremu towarzyszy silny, strzelający ból wzdłuż tylnej części nogi.
  • Ankyloza to całkowite unieruchomienie stawu, znacząco obniżające jakość życia pacjenta.
  • Zmniejszona aktywność fizyczna, ciągły ból i ograniczona ruchomość stawów. W przyszłości prowadzi to do otyłości i depresji.
  • Choroby żołądka i serca w przypadku długotrwałego i częstego stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Zapobieganie

Aby zapewnić wygodne i wysokiej jakości życie bez choroby zwyrodnieniowej stawów, należy przestrzegać następujących zaleceń:

  • Jeśli odczuwasz ból stawu biodrowego, natychmiast udaj się do lekarza.
  • Zachowaj ostrożność podczas uprawiania wyczerpujących sportów, wykonywania czynności fizycznych w domu i pracy oraz podnoszenia ciężkich przedmiotów.
  • Kontroluj masę ciała poprzez zbilansowaną dietę i regularną aktywność fizyczną.
  • Unikaj ciężkiej pracy fizycznej i przeciążenia sportowego. Jest to umiarkowana aktywność fizyczna, która poprawia kondycję stawu, utrzymuje jego prawidłową ruchomość i zmniejsza obciążenie pozostałych stawów.

Streszczenie

  1. Koksartroza jest jedną z najczęstszych chorób zwyrodnieniowych stawów, która jest spowodowana znacznym obciążeniem stawu biodrowego.
  2. Głównymi objawami artrozy stawu biodrowego (koksartrozy) są ból i sztywność ruchu.
  3. Istnieją 4 stopnie choroby zwyrodnieniowej stawów, 1-2 można leczyć zachowawczo, 3-4 - chirurgicznie. Jednak na etapie 3 nadal można uniknąć operacji, jeśli zastosujesz się do wszystkich zaleceń lekarza.
  4. Specjaliści stosują zintegrowane podejście do leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów, które obejmuje leki, fizjoterapię, terapię manualną, korektę żywieniową i aktywność fizyczną.